No sex, wrong city, but lot’s of fun #paris #withbesties

Ik droomde er al lang van om Parijs met mijn vriendinnetjes te bezoeken.

Op een weekend in mei is het er eindelijk van gekomen. Ik laat hen plekjes zien, waar ze nog nooit geweest zijn. We wandelen langs de canal Saint-Martin, je waant je in een dorpje, maar zeker niet in het centrum van Parijs. Hier heeft Amélie Poulain haar steentjes op het water laten ketsen, wat ze in het Frans zo mooi “faire des ricochets” noemen.

We eten er in het gezellige Fric Frac: croques zijn hun specialiteit, ik eet er een croque met gamba’s, bij uitstek mijn lekkerste ooit. De schattige barman excuseert zich omdat hij de tekening op het melkschuim wat heeft laten mislukken, maar hij leert het vak van barista nog. Blijven oefenen, zou ik zeggen, want zijn melkschuim ziet eruit als een ontplofte atoombom, maar hij kan ermee lachen als ik het hem zeg.

Deze buurt is trouwens een plek voor hotspots, want ook Holybelly, Institut de Bonté en vele andere eetgelegenheden hebben hier hun plekje gevonden.

4 vrouwen, daar hoort natuurlijk shoppen bij: de Maje en de Claudie Pierlot outlet bevinden zich in de rue de Marseille, maar ook Agnès B. is in een prachtig pand gehuisvest: zeker eens binnengaan als je in de buurt bent.

Heb je zin om te snuisteren, stap dan ook even binnen in Babel; ik heb zoveel spijt dat ik mijn tuturokje daar niet gekocht heb. Het Oostenrijks jodelahiti jeanskleedje dat Kathleen voor mij had uitgekozen, daar heb ik wel gemakkelijk aan kunnen weerstaan.

We nemen de metro om wat te kunnen rusten vooraleer een volgend shopspurtje te trekken. We stappen uit aan de Galéries Lafayette, waar we ons vergapen aan de wachtrijen aan de luxeboetieks. Ook de prachtige architectuur kan ons bekoren, in het bijzonder de monumentale koepel, en op het dak zien we in de miezerige regen de Eiffeltoren (amper).

Foto: Laura

We stappen richting Madeleine, waar we geen oog hebben voor Madeleine zelf, maar waar we ons daarentegen vergapen aan de macarons van Fauchon. Van shoppen krijg je honger en dorst, dat is een feit. We kopen macarons en willen daarna iets drinken in het prachtige café van La Durée, maar ook hier een wachtrij tot op straat.

Foto: Laura

De meisjes helpen mij dan maar bij het uitkiezen van mijn kleine portefeuille bij Furla. Ze hebben daar mooie handtasjes in alle kleuren. In La Fayette hadden ze een limited edition collection met leuke prints, wel zeer seizoensgebonden.

We besluiten om dan al naar Montmartre te gaan, het bruisende artiestendorp van Parijs.

Waarom staan Kathleen en Sylvia eigenlijk op de foto #photobombing?

Foto: Laura

We rusten lang uit op het bankje van Le Lapin Agile, het eeuwenoude cabaret van Montmartre waar ook Picasso vaak geweest is.

Foto: Laura

We wandelen nog tot aan de Moulin de la Galette en nemen nog even een kijkje in de rue Tholozé waar het restootje Le Petit Parisien ons de ogen uitsteekt. Alles is er te koop, behalve het personeel. Een adresje om eens uit te proberen, vinden we.

Onze honger is gewekt en we stappen tot aan La Boite aux lettres, ons restootje voor de avond.

Ook daar worden we weer zeer vriendelijk ontvangen. Met z’n drieën zijn we “indécis”, want we kiezen het voorgerechtje ‘pour les indecis’, een uitstekende keuze als je niet kan kiezen tussen de voorgerechten.

Op onze kamer na het eten maken we nog een fles cava soldaat en we slapen erna als een roosje.

Ons ontbijt wordt bijna een brunch door onze langdurige ‘confidences’, maar we vertrekken dan toch naar de Notre Dame, die Laura uit jeugdsentiment nog eens wil zien.

We denken dat het een duif was, maar Kathleen en Sylvia schrikken even heel hard.

Het bankje voor de schattige Engelse bookshop Shakespeare is een ideale plek voor een rustmomentje en verleidt ons tot emotionele confidenties, die ons weer een beetje dichter naar elkaar doen groeien.

Sylvia keurt het drinkwater van Parijs en ziet dat het goed is.

We steken de Seine over en Laura wordt overvallen door jeugdsentiment door de paardenmolen voor l’Hôtel de ville.

Vandaar gaat het naar het bruisende Le Marais, waar ik bij elk bezoek aan Parijs weer naartoe gezogen word. Het feit dat de winkels er open zijn op zondag en dat de Adolfo Dominguez daar is, helpt natuurlijk ook. Uniqlo is gelegen in een prachtig pand, de service ter plaatse is wat minder.

Winkel: Nature et découvertes | Rue Sainte-Croix de la Bretonnerie

Winkel: Nilaï store | Rue des Rosiers

Winkel: Uniqlo Marais | Rue des Francs Bourgeois

Winkel: B SA B | Rue Vieille du Temple

Ik toon aan de meisjes waarom ik zoveel van Parijs hou en ze leren snel bij: binnenkijken en binnengaan waar je kan en hopen dat je er langs een andere kant uitkan.

Place des Vosges kan ons allen bekoren al vinden we weinig moois in de talrijke kunstgalerijtjes en bij Damann vindt Sylvia haar moederdagscadeau.

Foto: Laura

We eten bij chez Janou, simpele lekkere keuken bij zeer sympathieke mensen in een typisch Frans kader. Laura mag met Janou op de foto en we zien er een reuzenkom chocomousse passeren, maar Sylvia moet eraf blijven, haar buik is zo al dik genoeg.

Foto: Laura

We eindigen ons weekendje Parijs met een koffietje bij l’Improbable, weer zo’n leuke hotspot die je moet weten zijn (nvdr. bestaat ondertussen niet meer).